Παρασκευή, Μαΐου 05, 2006

Περί πληκτρολογίου...

Έχοντας μια μεγάλη λόξα με τα πληκτρολόγια, χρησιμοποιώ εδώ και πολλά χρόνια ένα πληκτρολόγιο της Siemens. Το εν λόγω πληκτρολόγιο ήταν love at first touch. Η αίσθηση των πλήκτρων ήταν αυτή η "just right" αίσθηση: σωστή σκληρότητα, σωστή αίσθηση, σωστή επαναφορά, σωστός ήχος, σωστό οτιδήποτε. Παρόλο που το βύσμα είναι το ίδιο που χρησιμοποιούσαν την εποχή του 286 και αναγκάζομαι να το συνδέω σε θύρα PS/2 με μετατροπέα. Ιδιαίτερο γέλιο έχει και η διάταξη των πλήκτρων που είναι ...γερμανική. Έτσι, δηλώνοντας το πληκτρολόγιο ως "Τυπικό 104 US", τα αναγραφόμενα σύμβολα επάνω στα πλήκτρα καθίστανται αμέσως άχρηστα. Κάπως έτσι έμαθα τυφλό σύστημα... :)

Σήμερα όμως ο πολυαγαπημένος καρντάσης έκανε κίνηση ματ και μου έφερε δώρο ένα Apple keyboard. Ότι και να πω για την αίσθηση αυτού του πληκτρολογίου είναι λίγο. Είμαι υπέρ του δέοντος παράξενος στο θέμα αυτό, έχω δοκιμάσει πολλάαααα πληκτρολόγια, αλλά αυτό το πράγμα είναι το κάτι άλλο. ΜΑΓΕΙΑ!

Επειδή την αίσθηση δεν μπορώ να την μεταφέρω στο blog, θα σχολιάσω όλα τα υπόλοιπα. Το πληκτρολόγιο, λοιπόν, είναι usb, το οποίο αυτόματα σημαίνει ότι μέχρι να φορτώσει το OS, πολύ απλά δεν έχω πληκτρολόγιο :) Επίσης, δεν έχει πλήκτρο Print Screen, οπότε για να πάρω ένα snapshot του desktop μου, πρέπει πρώτα να αναθέσω το σχετικό shortcut σε κάποιο άλλο πλήκτρο/συνδυασμό πλήκτρων (μικρό το κακό). Λίγο μεγαλύτερο κακό είναι το μικρό μήκος του καλωδίου, το οποίο το υπολογίζω στο μισό περίπου μέτρο. Ευτυχώς είχα καλώδιο επέκτασης. Έχει όμως ένα πολύ ωραίο usb hub στην επάνω πλευρά του, που δίνει δύο θύρες usb 1.0. Τρέλα!

Το πιο ωραίο είναι ότι (παρόλους τους φόβους μου) το πληκτρολόγιο (και το usb hub) δούλεψε ρολόι στο Ubuntu Linux και το μόνο που ουσιαστικά χρειάστηκε να ρυθμίσω ήταν το eject key (το οποίο το κοιτούσα κάμποση ώρα ωσάν χαζός μέχρι να συνειδητοποιήσω τι έβλεπα).

Πραγματικά, τώρα καταλαβαίνω προς τι τα διθυραμβικά σχόλια του Πάρι για το καινούριο του iMac. Και το πληκτρολόγιό του, βεβαίως βεβαίως.

Ιδού ο παλαίουρας και ο νιούφης.














Ναι, και τα δύο είναι ταυτόχρονα συνδεμένα στο pc. Έχει τρελό γέλιο να πατάς το Num Lock στο Apple και να ανάβει το λαμπάκι στο Siemens :D

Ευχαριστώ αδερφέεεεεεεεεεεεεε!!!!

ΥΓ: Το πληκτρολόγιο λειτουργεί χωρίς πρόβλημα και σε Windows, αλλά είναι ιεροσυλία... :P

EDIT: Φωτιά θα πέσει να με κάψει. Το πληκτρολόγιο δουλεύει μια χαρά στο BIOS, αλλά δεν δουλεύει όταν φορτώνει ο grub loader. Εν ολίγοις, το dual boot σύστημά μου φορτώνει μόνο το προεπιλεγμένο OS (Ubuntu Linux), για να διαλέξω windows πρέπει να χρησιμοποιήσω το παλιό μου keyboard. Σαν να λέμε ότι το apple keyboard προσφέρει... δικλείδα ασφαλείας :)

5 σχόλια:

itsomp είπε...

Το apple keyboard και τα μάτια σου!...

Φρόντισε, αυτό το εκθαμβωτικό λευκό που βλέπουμε στην φωτό, θέλει και κανένα καθάρισμα που-και-που...

javapapo είπε...

δικλειδα ασφαλεία καλο καλό!
πες μου δεν σε φιαχνει μονο που το ακους..οταν χτυπας τα πληκτρα...yes baby!

dtsomp είπε...

Άσε, σκέτη.... κάτλα :)

Ανώνυμος είπε...

Επειδή είμαι λάτρης της παλαιάς τεχνολογίας, θα μπορούσα αγαπητέ να μάθω αν θέλετε το Siemens ακόμη; Να μη σας πιάνει χώρο δηλαδή...

Υπογραφή:
Κοράκι
(Κώστας ήθελα να πω) :-P

dtsomp είπε...

Επειδή κι εγώ... αρχαιοκάπηλος είμαι, το Siemens δεν πρόκειται να βγει εύκολα απο το δωμάτιο μου :)