Σάββατο, Οκτωβρίου 31, 2009

Language-guessing suckzzz

Με εκνευρίζει πάρα πολύ το ότι τα περισσότερα διεθνή sites χρησιμοποιούν IP geolocation για να δουν σε ποια χώρα βρίσκεσαι και να "γυρίσουν" στην αντίστοιχη γλώσσα. Δεν θέλω ρε! Δεν γίνεται κάθε φορά που ταξιδεύω και π.χ. περιμένω την πτήση-ανταπόκριση στο αεροδρόμιο της Πράγας να μου γυρνάει το Google στα τσέχικα.

Και ειδικά το Google είναι ένοχος σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλους, γιατί ναι μεν σου έχει account preference για την γλώσσα αλλά εφαρμόζει το preference σχεδόν τυχαία. Είσαι logged in με το Google account σου και το language preference στα αγγλικά, ανοίγεις το Google.com και (αρκετές φορές) σου πετάει το Google.se γιατί βλέπει ότι έχεις σουηδική IP. Γιατί; Τι σκατά το έχω το preference;

Μακράν όμως το μεγαλύτερο έγκλημα είναι όταν η επιλογή για αλλαγή γλώσσας είναι γραμμένη στην ίδια γλώσσα με την υπόλοιπη σελίδα. Παράδειγμα: μπαίνεις σε κάποιο σουηδικό site για πληροφορίες. Περιμένεις ότι θα είναι στα σουηδικά και γι΄αυτό ψάχνεις την επιλογή αλλαγής γλώσσας. Θα ψάχνεις ώρα, γιατί το τζιμάνι ο designer έχει βάλει την επιλογή στα σουηδικά: "Byta språk". Έστω ότι κατά τύχη/λάθος το βρίσκεις. Κρατώντας το ίδιο επίπεδο ευφυίας, ο designer έγραψε τα ονόματα των γλωσσών στα σουηδικά. Engelska, grekiska κλπ. Το οποίο ναι μεν δεν πειράζει γιατί μπορείς να μαντέψεις ότι το grekiska είναι τα ελληνικά (grekiska, greek, το ίδιο πράγμα πρακτικά), αλλά την πάτησες αν π.χ. έψαχνες τα γερμανικά (tyska). Φαντάσου τώρα να ψάχνεις το ίδιο πράγμα σε site που η γλώσσα που χρησιμοποιεί έχει ακόμα μικρότερη σχέση με τις δυτικοκεντρικοευρωπαϊκές γλώσσες - πως τα πας με τα κινέζικα ιδεογράμματα;

Πόσο ΗΛΙΘΙΟ είναι αυτό;

Παρασκευή, Οκτωβρίου 30, 2009

Leopard σε Dell Mini

Μουέχεχε προφανώς και ήταν το επόμενο λογικό βήμα...

Οι οδηγίες εγκατάστασης είναι μια προσφορά του πολύ καλού MyDellMini.com. Σε γενικές γραμμές η εγκατάσταση αυτή καθεαυτή είναι πανεύκολη, περισσότερη ώρα θα χρειαστείς να προετοιμάσεις τα φλασάκια σου.

Μερικά σχόλια περί της εγκατάστασης.
  • Δεν χρειάζεσαι απαραιτήτως flash disk. Το Dell κάνει κανονικά boot από το SD card reader, άρα μπορείς να κάνεις την δουλειά σου και με κάρτες μνήμης.
  • Κάποιοι έχουν καταφέρει να κάνουν την εγκατάσταση με version A06 του BIOS στο Dell, αλλά συνήθως κρασάρει (3 φορές όταν προσπάθησα). Οδηγίες για downgrade σε A04 θα βρείτε εδώ.
  • Ο οδηγός εγκατάστασης αναφέρει σταδιακά κατεβάσματα των combo updates. Δεν κατάφερα να το κάνω αυτό, καθώς για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να ανοίξω .dmg αρχεία στην φρέσκια εγκατάσταση του Leopard στο Dell. Εν τέλει βαρέθηκα, ξεκίνησα το Software Update του Leopard και συνέχισα με τα υπόλοιπα βήματα του οδηγού. Τελικά δουλεύει - και είναι και πολύ πιο απλή και γρήγορη σαν διαδικασία.
  • Δεύτερη παράκαμψη: αντί για ένα partition (όλο τον δίσκο), έκανα δύο. Έκανα την εγκατάσταση του Leopard κανονικά στο πρώτο partition. Μόλις τελείωσε, έβαλα την bootable SD card (έχουν μαζευτεί πολλές αυτές τις μέρες...) με το νεοαφιχθέν Ubuntu 9.10 Netbook Remix. Μέσα από τον installer του Ubuntu κάνεις partitioning, αφήνοντας το Leopard partition ανέγγιχτο. Το MacOSX installation δεν κατάφερε να κάνει boot με την πρώτη προσπάθεια, αλλά από την δεύτερη και μετά δουλεύει κανονικά.




Και... εγένετω Dellbook!

Το Leopard δουλεύει ικανοποιητικά εώς πολύ καλά πάνω στο μικρό netbook. Ως λειτουργικό σύστημα που έχει μπει με το ζόρι σε hardware όπου κανονικά δεν έπρεπε να μπει, έχει τα μικρά προβληματάκια του. Το touchpad δεν έχει scrolling, ούτε δεξί κλικ με δύο δάχτυλα, ο ήχος δεν δουλεύει μετά από sleep, ενώ ο power manager αντί να καταλάβει ότι αποσυνδέθηκε το τροφοδοτικό νομίζει ότι απλά σταμάτησε να φορτίζει την μπαταρία (με μόνη παρενέργεια ότι δεν αλλάζει power profile σε "Better energy savings"), ενώ δεν μπορεί να υπολογίσει και τον χρόνο διάρκειας της μπαταρίας (παρόλο που δείχνει κανονικά και με ακρίβεια το ποσοστό φόρτισης). Το πρόβλημα του ήχου μάλλον λύνεται (κάτι έχει πάρει το μάτι μου στο mydellmini.com), για τα υπόλοιπα θα δούμε στην πορεία.

Το Ubuntu έχει κι αυτό τα bugs του. To Empathy (το καινούριο IM framework) έχει κάποια απέχθεια στα sound notifications (έπαιξε μόνο ένα notification στα 500), ενώ θα περίμενα να χρειαζόταν manual ρύθμιση για την κάμερα, όχι για το wifi και το μικρόφωνο...

Το εντυπωσιακό είναι ότι το Leopard και το Ubuntu κάνουν boot αρκετά γρηγορότερα από την εγκατάσταση των Windows XP - γύρω στα 15-20 δευτερόλεπτα γρηγορότερα, ενώ και στην χρήση φαίνονται λίγο πιο σβέλτα. Το MacOSX φαίνεται να παλεύει λίγο καλύτερα το θέμα multitasking, με μικρή αλλά αισθητή διαφορά.

All in all, ενδεικνύεται!

Κυριακή, Οκτωβρίου 25, 2009

USB it!

Πας στο μαγαζί της γειτονιάς και βλέπεις το εξής...


Η Symantec πουλάει πλέον το Norton Internet Security σε flash disk - είναι λέει το netbook edition.

Η Microsoft, και εύγε της που το κάνει, προσφέρει τα Windows 7 ως download και μετά σου δίνει το εργαλείο για να μεταφέρεις το .iso σε φλασάκι. Για τους "χρήστες netbook" λέει.

Το Ubuntu ούτως ή άλλως έχει από τον Απρίλιο το Ubuntu Netbook Remix, ένα repackaging του main desktop version σε τέτοια μορφή ώστε να μπορεί να μεταφερθεί εύκολα σε flash disk και να ...wait for it... να εγκατασταθεί σε netbook.

Εδώ και αρκετό καιρό, το UNetBootin είναι μια μαγική εφαρμογούλα που βάζει την mainstream linux distro της επιλογής σας σε φλασάκι.

Η Apple έβγαλε ήδη τον δεύτερο υπολογιστή της χωρίς optical drive.

Από την στιγμή που τα flash disks του 1GB (αυτά που χωρούσαν μία ριπαρισμένη ταινία ;)) έφτασαν σε προσιτές τιμές, τα οπτικά μέσα μπήκαν και με τα δύο πόδια στον τάφο. Η μόνη τους χρησιμότητα πλέον είναι για εγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος - κι αυτό κυρίως σε πεπαλαιωμένα μηχανήματα που δεν μπορούν να bootάρουν από USB συσκευή...

Η χρησιμότητα του οπτικού μέσου ως λύση backup έχει υποστεί βίαιο θάνατο εδώ και χρόνια από αλλεπάληλα χτυπήματα. Οι χωρητικότητες των σκληρών δίσκων (εξωτερικών και εσωτερικών) πήραν την ανηφόρα ενώ το κόστος ανά MB έκανε ελεύθερη πτώση. Τα NAS συστήματα και τα ξώγαμα αυτών (Apple Time Machine/Capsule, HP Home Server, Dropbox και λοιπές online services) γέμισαν τον τόπο από αυτόματες, ξεκούραστες λύσεις backup που δεν απαιτούν από τον χρήστη να βάλει και να βγάλει το δισκάκι στο DVD recorder.

Το οποίο δισκάκι, σημειωτέον, δεν κατάφερε ποτέ να αποδείξει την ασφάλεια του μέσου. Ελάχιστες μάρκες από DVD έχουν καταφέρει να παράγουν προϊόντα που αντέχουν το πέρασμα του χρόνου. Κανένας δεν πρόκειται να εμπιστευτεί τις φωτογραφίες του σε δισκάκια με μέσο όρο ζωής τα 4 χρόνια.

Λεπτομέρεια: δείτε πόσες USB θύρες έχετε μπροστά σας αυτή την στιγμή. Πόσα optical drives βλέπετε;

Ώρα να αποχαιρετίσουμε τον οπτικό δίσκο. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια ζωής, ήρθε η ώρα του. Και πολύ έκατσε.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 23, 2009

Dude it's a Dell! (σπιτική συνταγή review Dell Mini 10v)

Μικρές αμαρτίες... Ως γνήσιο fashion victim μπήκα στο trend της εποχής και αγόρασα ένα netbook. Το Dell Mini 10v έφτασε χθες το βράδυ, 305 € από το Pixmania. Η επιλογή του καταστήματος ήταν λίγο μονόδρομος καθώς ήταν ο μόνος τρόπος για να μην πάρω στα χέρια μου laptop με σουηδικό πληκτρολόγιο (το οποίο πραγματικά δεν παλεύεται).


Τελικά, το μοντέλο του Pixmania είναι η βρετανική έκδοση, κομπλέ με φορτιστή με 3 καρφιά και UK keyboard - είχα να δουλέψω σε πληκτρολόγιο με σηματάκι "£" από την εποχή του Amstrad CPC 6128... Μικρό το κακό. Οι αντάπτορες για βρετανικά φις κοστίζουν λιγότερο από 10€ και εφόσον διαλέξεις το keyboard layout που γνωρίζεις, όλα δουλεύουν άψογα.



Εν συντομία τα specs:
  • Οθόνη 10.1" 1024x600
  • Intel Atom N270 1.6GHz
  • 1 GB RAM
  • 160 GB SATA της Western Digital
  • 10/100Mbit Ethernet
  • 802.11b/g
  • 3x USB
  • SD card reader
  • VGA out
  • audio in, audio out
  • Μπαταρία 3 στοιχείων
  • Βάρος 1.3κ.
Πρακτικά από specs πάμε χάλια. Ναι οκ όλα τα netbooks είναι πάνω-κάτω τα ίδια, αλλά το εν λόγω Dell είναι ο ορισμός του βασικού. Ο λόγος όμως που το επέλεξα ήταν το πολύ καλό (για την κατηγορία) πληκτρολόγιο, η ποιότητα κατασκευής που μου φάνηκε καλύτερη από κάποια πιο "εύθραυστα" netbooks, η δυνατότητα για μελλοντικό Hackintoshing (είναι από τα πλέον συμβατά μοντέλα) και ο πάντα υποκειμενικός λόγος του design, το οποίο μου φάνηκε πιο εμφανίσιμο από κάποια άλλα.

Και πάμε στις εντυπώσεις...

Το πληκτρολόγιο όντως είναι πολύ καλό. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά προσαρμόσθηκα, μπορώ και δουλεύω με το "ημίτυφλο" σύστημα που έχω αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια και δεν χρειάζεται να ψάχνω το κάθε πλήκτρο, τα δάχτυλα μου πάνε από μόνα τους. Κάποια πλήκτρα είναι δύσκολο να τα συνηθίσω (το αριστερό Shift είναι ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΟ), αλλά οι υποχωρήσεις που θα χρειαστεί κάποιος να κάνει σε αυτό το πληκτρολόγιο είναι ελάχιστες σε σχέση με κάποια άλλα αίσχη που κυκλοφορούν στην αγορά.

Από την άλλη, θα συμφωνήσω με τα περισσότερα reviews στο web - το touchpad είναι άθλιο. Ως σπουδή στο κακό βιομηχανικό design, η Dell έβαλε το αριστερό και το δεξί mouse button στις αντίστοιχες κάτω γωνίες του touchpad - όχι σαν ξεχωριστά πλήκτρα αλλά μέρος του touchpad. Το αποτέλεσμα είναι εμφανίσιμο μεν, φριχτό στην χρήση δε. Το touchpad ΔΕΝ είναι multitouch, οπότε το drag'n'drop με δύο δάχτυλα (ένα κρατάει το πλήκτρο, ένα σέρνεται στο touchpad) είναι πραγματικά αδύνατο. Χρησιμοποιήστε δύο δάχτυλα σε single-touch touchpad και θα δείτε τι γίνεται.

Η οθόνη έχει καθαρή απεικόνιση, αλλά μάλλον μικρές γωνίες θέασης. Η φωτεινότητα είναι μέτρια, και είναι και glossy, αλλά μάλλον στις άνω του μετρίου της κατηγορίας.

Τελειωμένη λεπτομέρεια: το Dellάκι δεν έχει ανεμιστηράκι και τα μόνα κινούμενα μέρη είναι αυτά του σκληρού δίσκου. Με έναν SSD έχεις τον πραγματικά αθόρυβο υπολογιστή.

Οι επιδόσεις... Χμμμ... Εντάξει, μονοπύρηνος επεξεργαστής χαμηλής κατανάλωσης, νομίζω αυτό τα λέει όλα. Ξεχάστε gaming, HD video και τέτοια περίεργα, τα μηχανάκια αυτά είναι για ελαφρύτερες εφαρμογές. Γράφεις το email σου, ανοίγεις τον firefox σου, ακούς την μουσικούλα σου, βλέπεις κανένα επεισόδιο από την αγαπημένη σου σειρά... Εντάξει, με 300€ θες κι άλλα; Τα μηχανήματα αυτά είναι τα dumb terminals της τελευταίας δεκαετίας. Εφόσον το βάρος της επεξεργασίας πέφτει σε κάποιον άλλον (βλ. server, online service), θα κάνουν αυτό που θα τους ζητήσεις. Το Google Docs ξαφνικά γίνεται ο καλύτερος σου φίλος.

Κι ας πάμε στο θέμα του λειτουργικού. Το Dellάκι έρχεται με προεγκατεστημένα Windows XP SP287 ή όπου έχουν φτάσει τέλος πάντων. Δεν είχα ποτέ σκοπό να χρησιμοποιήσω τα XP εκτός από εκείνες τις ελάχιστες φορές που τα χρειάζεσαι (άθλια συστήματα ebanking που δουλεύουν μόνο με IE, DC-unlocker για ξεκλείδωμα 3G modems, κ.ο.κ.). Ξεκίνησα να κάνω την κλασική "φασίνα του fresh install" (εγκατάσταση Firefox/Putty/Skype/GTalk/Dropbox κλπ, διαγραφή του συνοδευτικού crapware), αλλά δεν άντεξα πολύ ώρα στα XP, φόρτωσα το usb stick με το Ubuntu Netbook Remix 9.04 (το 9.10 βγαίνει σε λίγες μέρες) και ξεκίνησα την εγκατάσταση.

Η εγκατάσταση του UNR είναι ταχύτατη και σε λίγο βρέθηκα σε ένα πολύ ωραίο και απλό περιβάλλον. Το περιβάλλον έχει προσαρμοστεί στην μικρή οθόνη του netbook και τα μεγάλα εικονίδια για την εκκίνηση των εφαρμογών θυμίζουν λίγο κινητό τηλέφωνο (iPhone OS, Android) - μάλλον γιατί το UNR έχει σχεδιαστεί και για netbooks με touchscreen. Σαν χρήση δεν μπορώ να πω ότι το UNR είναι πιο γρήγορο από τα XP (δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια διαφορά), αλλά το boot time είναι χαμηλότερο κατά 15 δευτερόλεπτα - και φυσικά μιλάμε για fresh installs αμφότερων των λειτουργικών συστημάτων, και ξέρετε πως πάνε τα XP installations μετά από λίγο καιρό... Σε κάποια φάση μάλλον θα δοκιμάσω και Windows 7 να δω πως πάνε (όσοι το προσπάθησαν έμειναν ευχαριστημένοι), αλλά και Hackintoshing, έτσι για το γαμώτο.

Το μέγεθος του Dell είναι πραγματικά μικρό, το βάρος του είναι πρακτικά αμελητέο και το μόνο πράγμα που με προβληματίζει αυτή την στιγμή είναι η μπαταρία του. Το Dell Mini 10v κυκλοφορεί με μπαταρία 3 ή 6 στοιχείων. Η 6 στοιχείων μπορεί να εξέχει κάτι τις, αλλά οι 2-2,5 ώρες ασύρματης αυτονομίας της μικρής μπαταρίας δεν είναι και ότι καλύτερο για ένα netbook. Από αυτά που έχω διαβάσει, τα XP έχουν καλύτερο power management, ενώ σε Linux πρέπει να βάλεις χέρι (βλ. κονσόλα) για να διορθώσεις κάποια πράγματα. Εκτενέστερες δοκιμές σε κάποιο άλλο post.

Το μικρό Apple keyboard ξεχυλίζει από τις άκρες του Dell.

Για να είμαστε και λίγο αντικειμενικοί... το Dell Mini 10v δεν είναι το καλύτερο netbook στην αγορά. Με περίπου τα ίδια λεφτά (ίσως λιγότερα) μπορείτε να παραγγείλετε από Amazon.co.uk το Asus Eee PC 1005HA, με Ν280 1,66 (αντί Ν270 1.60), 802.11b/g/n (αντί b/g), bluetooth και μπαταρία 6 στοιχείων με αυτονομία 8+ ωρών. Προσωπικά, το πληκτρολόγιο ήταν dealbreaker και το Dell είναι μακράν ανώτερο σε αυτόν τον τομέα.

LEDάκι στο καλώδιο του τροφοδοτικού για την ένδειξη ρεύματος. Δεν αλλάζει χρώμα ανάλογα με το αν είναι φορτισμένη η μπαταρία ή όχι (α λα magsafe) αλλα αυτό το λευκό σε ηρεμεί :)

Χρήση που σκοπεύω να κάνω στο Dellάκι; Κυρίως πειραματόζωο σε κάθε Linuxική βλακεία που θα μου κατέβει και travel laptop (ότι πρέπει για να αδειάζεις την κάρτα μνήμης της φωτογραφικής).

Παράρτημα:
η Dell θεώρησε πρέπον να προσθέσει στην συσκευασία του Mini και ...3 CD (συνοδευτικό software, recovery CD). Πάρα πολύ χρήσιμο σε μια συσκευή που έχει σχεδιαστεί πάνω στην λογική του "βγάλαμε το optical drive και γλυτώσαμε". Εντάξει, πάλι καλά που έχει συνοδευτικά CD -γκουχAcerγκουχ- αλλά είναι ελάχιστα πιο πρακτικά από το βινύλιο. Οι εταιρίες πρέπει να πάρουν απόφαση ότι τα οπτικά μέσα έχουν πεθάνει - αν θες συνοδευτικό software, βάλτο σε flash disk. Η Symantec πουλάει πλέον το Norton Internet Security σε flash disks, ακόμα και η Microsoft ανακοίνωσε το Window 7 usb tool για να πετάς το .iso των Windows σε φλασάκι. Καιρός να τα ξεχάσουμε τα CD, τα DVD και τα Blu-ray...

Παρασκευή, Οκτωβρίου 16, 2009

Η έγκυρη ενημέρωση έχει πλέον όνομα

Αυτιάς. Γιώργος Αυτιάς.



Τόσο γλίτσας που νομίζει ότι πουλάει δημοσιογραφία ή τόσο βλάκας που του κάνουν ιστορική πλάκα οι συνεργάτες του;

Πέμπτη, Οκτωβρίου 15, 2009

Mercedes Benz

Τριγυρνώντας στο YouTube από video σε video, έπεσα σε μερικά videos της Janis Joplin. Αμέσως θυμήθηκα τις σκοπιές κατά το φανταρικό μου, όπου οι ώρες δεν περνούσαν με τίποτα, mp3 player δεν έπαιζε πάντα και, καθώς είχε ξυπνήσει μέσα μου ο αντι-στρατιωτικός χίπης, σιγοτραγουδούσα στην σκοπιά τραγούδια από τα 60s.

Δεδομένης της εύκολης ενορχήστρωσης (άρβυλο-stomping), το παρακάτω τραγουδάκι είχε σταθερή θέση σε κάθε συναυλία σκοπιά.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 05, 2009

The day after

  • Ο Bolek φεύγει, ο Lolek έρχεται. Στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσω He-Man.
  • Αντώναρος εκτός βουλής. Οι φήμες ότι η Ελληνοφρένεια σταματάει τα γυρίσματα λόγω έλλειψης υλικού κρίνονται ως ψευδείς και κακεντρεχείς.
  • Τι γκρνιάζατε για τα καμμένα; Την πρασίνισε την χώρα ο Κωστάκης.
  • Ανατολάκης μέσα, θα ξεκινάει βασικός. Ευτυχώς εκτός ο Μαυρομμάτης, θα μπορεί να κάνει πάλι περιγραφή. "Ανατολάκης σηκώνεται από το έδρανο, περνάει την πρώτη σειρά, παίρνει τον λόγο, και γκολλλλ."
  • Παραίτηση Καραμανλή, πρώτος ξετσουτσούνισε ο Ψωμάρχης. Αν δω Ζορρό πρωθυπουργό, φεύγω ανθρακωρύχος στο Βέλγιο. Γελούσατε με το He-Man στην πρώτη φράση, ε;...
  • Εκτός και ο Αχιλλέας Καραμανλής. Οι κακοήθεις λένε ότι με την διαφορά των ψήφων που πήρε ο θείος μπορεί κάποιος να υπολογίσει το mortality rate των Σερραίων συνταξιούχων.
  • Τώρα που βγήκε ο ΓΑΠ, θα χρειάζομαι διαβατήριο για Δανία ή θα ενσωματωθούμε;
  • Εκτός και η Φάνη Πάλλη-άλλη-μια-φορά Πετραλιά. I feel a disturbance in the Force.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 01, 2009

Ηλεκτρονικό check-in στην KLM

Δεν είχα ξαναπετάξει με KLM είναι η αλήθεια, οι τιμές των εισιτηρίων τους συνήθως είναι φαρμακείο. Ψάχνοντας εισιτήρια για Amsterdam πέτυχα μια προσφορά και βρήκα την ευκαιρία.

Στις 30 ώρες πριν την πτήση μου έρχεται email για ηλεκτρονικό check-in. Ακολουθώ το link, κάνω ηλεκτρονικό check-in και πάω στις επιλογές για το πως θα πάρω το boarding pass: σε γκισέ στο αεροδρόμιο, μέσω email για εκτύπωση στο σπίτι και.... mobile phone. Μμμμμ. Mεταξύ sms, mms και email διαλέγω email και σε χρόνο dt σκάει το email με το e-boarding pass.


Μμμμμμμμμμμ.

Την επόμενη μέρα στο αεροδρόμιο...

Οποιαδήποτε διαδικασία ήθελε εμφάνιση του boarding pass γινόταν με... εμφάνιση του boarding pass. Δείχνω το email στο iPhone στον υπάλληλο ή βάζω το iPhone κάτω από το reader για να διαβάσει το τετράγωνο barcode που περιέχει το email. Ακριβώς όπως με μια κανονική dead-tree κάρτα επιβίβασης.

Kudos to KLM! Γρήγορες διαδικασίες, καθόλου χαρτούρα, όλα ηλεκτρονικά, μπορείς να κάνεις την όλη διαδικασία ακόμα και στο ταξί/λεωφορείο/τρένο κατά την ώρα που πας στο αεροδρόμιο. Η πλάκα είναι ότι η KLM σε ρωτάει ακόμα και τον τύπο της συσκευής, ώστε το gif του barcode να είναι βελτιστοποιημένο για την οθόνη της συσκευής σου! Γούστα λέμε!